Η ενεργειακή θεραπευτική τέχνη με επίθεση (δηλ. τοποθέτηση επί του σώματος) των χεριών είναι πανάρχαια. Πληροφορίες που έχουν δοθεί μέσω “ανώτερης” επικοινωνίας (channeling) τοποθετούν χρονολογικά τις απαρχές της στην εποχή της Ατλαντίδας και μας πληροφορούν ότι η θεραπευτική αυτή τέχνη μεταδόθηκε αρχικά στους γήινους πολιτισμούς από άλλους, αρχαιότερους πολιτισμούς του Σύμπαντος. Επειδή όμως αυτό μπορεί σε κάποιους να φαντάζει αρκετά “τραβηγμένο”, ας μείνουμε στα … γήινα.
Η γνώση της φύσης του πνεύματος, της ενέργειας και της ύλης καθώς και η χρήση αυτής της γνώσης για θεραπευτικούς σκοπούς υπάρχει σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας. Πάντοτε υπήρχαν μέθοδοι θεραπείας που στηρίζονταν στη μεταβίβαση ενέργειας, της ίδιας ενέργειας που δημιουργεί και συντηρεί όλη τη ζωή στο Σύμπαν. Αναφέρομαι στις μεθόδους που χρησιμοποιούσαν στο Θιβέτ χιλιάδες χρόνια πριν για να θεραπεύουν το σώμα, να φέρνουν αρμονία στην ψυχή και να βιώνουν την εμπειρία της ενότητας στο πνεύμα, όπως επίσης και στις θεραπευτικές μεθόδους που αργότερα έκαναν την εμφάνισή τους στον ινδικό, ιαπωνικό, κινέζικο, αιγυπτιακό, αρχαίο ελληνικό και ρωμαϊκό πολιτισμό μεταξύ άλλων και οι οποίες δεν είναι παρά τροποποιημένες εφαρμογές αυτής της γνώσης.
Η εσωτερική αυτή γνώση φυλασσόταν από τις Μυστικές Σχολές των περισσότερων αρχαίων πολιτισμών και μεταδιδόταν μόνο προφορικά από τους λίγους και εκλεκτούς που είχαν μυηθεί σ’ αυτή τη γνώση, συνήθως ιερείς ή πνευματικούς ηγέτες, στους μαθητές τους. Ήταν μια κρυφή, μυστική γνώση, κρυπτογραφημένη μέσα σε σύμβολα και κώδικες, που εύκολα παρερμηνευόταν από τους σύγχρονους λόγιους και ίσως να χανόταν για πάντα, αν ο Δρ. Μικάο Ουσούι (Mikao Usui), ένας Ιάπωνας χριστιανός μοναχός, δεν ανακάλυπτε στα τέλη του 19ου αιώνα σε σανσκριτικές γραφές (sutras) ηλικίας 2.500 ετών το κλειδί που τον οδήγησε στην ανάκτηση και αναβίωση της θεραπευτικής τέχνης, στην οποία τα σύμβολα αυτά χρησιμοποιούνταν.
O Μικάο Ουσούι (1865-1926) ήταν χριστιανός κληρικός και πρύτανης μιας χριστιανικής σχολής στο Κυότο, την παλιά αυτοκρατορική πρωτεύουσα της Ιαπωνίας.
Στο τέλος μιας Κυριακάτικης Θείας Λειτουργίας, κάποιοι από τους μεγαλύτερους φοιτητές του τού έθεσαν κάποιες ερωτήσεις. Τον ρώτησαν γιατί δεν είχαν διδαχθεί τίποτε για τις μεθόδους θεραπείας του Ιησού Χριστού και αν ο Δρ. Ουσούι θα μπορούσε να κάνει μια τέτοια θεραπεία.
Καθώς δεν μπορούσε να απαντήσει στις ερωτήσεις των φοιτητών του, ο Μικάο Ουσούι αποφάσισε την επόμενη κιόλας μέρα να εγκαταλείψει τη θέση του στη σχολή και να εγκαταλείψει την πατρίδα του επίσης, για να μελετήσει σε μια χριστιανική χώρα τον Χριστιανισμό, μέχρι να βρει απαντήσεις σ’ αυτές τις ερωτήσεις.
Το μονοπάτι του τον οδήγησε στην Αμερική, στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, όπου σπούδασε σε βάθος τις χριστιανικές Γραφές και πήρε διδακτορικό τίτλο στη Θεολογία. Οι χριστιανικές Γραφές όμως δεν τον βοήθησαν να ρίξει φως στα μυστικά των θεραπειών που έκαναν ο Ιησούς και οι μαθητές Του.
Στη συνέχεια, ταξίδεψε στη Βόρεια Ινδία. Εκεί, μελέτησε επίσης τις Ιερές Γραφές. Στην πορεία της αναζήτησής του ανακάλυψε πως και ο Βούδας είχε τη δύναμη να θεραπεύει.
Η πληροφορία αυτή του έδωσε το κίνητρο να επιστρέψει στην Ιαπωνία, για να μελετήσει τις βουδιστικές διδασκαλίες. Στην Ιαπωνία επισκέφθηκε πολλά μοναστήρια Ζεν και σε ένα από αυτά, στο Κυότο, βρήκε έναν ηλικιωμένο ηγούμενο, ο οποίος έδειχνε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις θεραπείες. Έμεινε στο μοναστήρι αυτό και άρχισε να αναζητά στις παλιές βουδιστικές Γραφές, τις σούτρας, το κλειδί της τέχνης του θεραπεύειν.
Ξεκίνησε από τις σούτρας που ήταν μεταφρασμένες στα ιαπωνικά, χωρίς να βρει κάποιο ενδιαφέρον στοιχείο, οπότε έμαθε και την κινέζικη γλώσσα, προκειμένου να μελετήσει και την κινέζικη μετάφραση. Ούτε αυτή όμως τον βοήθησε στην αναζήτησή του.
Ο Ουσούι δεν έχασε όμως τις ελπίδες του. Έμαθε και την αρχαία σανσκριτική γλώσσα, για να μελετήσει πλέον τις πρωτότυπες βουδιστικές Γραφές. Και σε μία από αυτές, η οποία είχε γραφτεί από κάποιον άγνωστο μαθητή του Βούδα, ανακάλυψε αυτό που έψαχνε επί επτά συναπτά έτη: τα σύμβολα και την περιγραφή του τρόπου που θεράπευε ο Βούδας.
Ο Ουσούι διέθετε, πλέον, το γνωστικό υπόβαθρο αυτής της θεραπευτικής τέχνης, δεν είχε όμως τη δύναμη να θεραπεύει. Προκειμένου να βρει μια λύση, συμβουλεύτηκε τον ηγούμενο του μοναστηριού, ο οποίος του μίλησε για ένα ιερό βουνό στην Ιαπωνία, το όρος Κουράμα, στο οποίο κάποιος μπορούσε να αποσυρθεί για ένα χρονικό διάστημα, να επιδοθεί σε νηστεία και διαλογισμό, για να φτάσει στη φώτιση (satori).Ο Ουσούι ακολούθησε τη συμβουλή του ηγούμενου και αποσύρθηκε στο ιερό όρος για 21 ημέρες. Είχε, μάλιστα, τοποθετήσει μπροστά του 21 μικρές πέτρες (σαν ημερολόγιο) και κάθε μέρα αφαιρούσε από μία. Πέρασε αυτές τις 21 ημέρες μελετώντας τις βουδιστικές Γραφές, νηστεύοντας, τραγουδώντας και βυθιζόμενος στο διαλογισμό. Τίποτα το ξεχωριστό ή ασυνήθιστο δεν είχε συμβεί. Όχι τουλάχιστον μέχρι τη νύχτα της 21ης μέρας…
Η νύχτα ήταν ήδη προχωρημένη, δεν είχε όμως ακόμα χαράξει. Ο Ουσούι παρέμενε άγρυπνος. Ήταν η τελευταία νύχτα του στο ιερό όρος. Είχε ολοκληρώσει τον διαλογισμό του και πλέον προσευχόταν με όλη τη δύναμη της ψυχής του, παρακαλώντας με κατάνυξη να δει το Φως. Καθώς συνέχιζε να προσεύχεται ασταμάτητα, είδε ξαφνικά στον νυχτερινό ουρανό ένα λαμπερό λευκό φως. Το φως μεγάλωνε όλο και περισσότερο και γινόταν εκτυφλωτικό, καθώς τον πλησίαζε με πολύ μεγάλη ταχύτητα, ώσπου τον χτύπησε με τόση δύναμη στο τρίτο μάτι (στο κέντρο του μετώπου) που τον έριξε στο έδαφος. Ο Ουσούι νόμιζε ότι θα πέθαινε, όταν γύρω του είδε χιλιάδες φυσαλίδες σε διάφορες αποχρώσεις και όλα τα χρώματα της ίριδας.
Εκείνη τη στιγμή, περιήλθε σε κατάσταση ανώτερης συνειδητότητας και πέτυχε αυτό για το οποίο πάσχιζε 21 ημέρες: το να φτάσει δηλαδή στο επίπεδο συνειδητότητας στο οποίο είχαν γραφτεί τα σανσκριτικά σύμβολα. Τότε, τα ιερά σύμβολα παρουσιάστηκαν μπροστά του με πολύ εντυπωσιακό τρόπο, υπέρλαμπρα, με χρυσούς χαρακτήρες. Η εσωτερική σοφία αναδύθηκε αυτόματα από τα βάθη του και καθώς αντίκρισε τα σύμβολα, είπε: “Ναι, θυμάμαι”.
Ο Μικάο Ουσούι είχε, επιτέλους, βρει το κλειδί της θεραπευτικής τέχνης που αναζητούσε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου